Το ποδηλατικό εργόμετρο

Το ποδηλατικό εργόμετρο (cycling power meter) πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Χρησιμοποιεί τις δυνάμεις που ασκούνται πάνω στον ποδηλάτη (βαρύτητα, αντίσταση του αέρα, αδράνεια και αντίσταση στην κύλιση του ποδηλάτου) σε συνδυασμό με την ταχύτητά του. Τα πλεονεκτήματα της χρήσης του σε σχέση με ένα απλό παλμογράφο είναι:

• Οι παλμοί της καρδιάς του αθλητή μπορεί να παραμένουν σταθεροί κατά τη διάρκεια της προπόνησης, η απόδοση του έργου που παράγει όμως να πέφτει, κάτι που δεν φαίνεται στον παλμογράφο.
• Ο αθλητής που δεν έχει ξεκουραστεί αρκετά ή δεν αισθάνεται τελείως καλά, θα προσπαθήσει να προπονηθεί στους συνηθισμένους καρδιακούς παλμούς, δεν θα μπορεί όμως να παράγει το αντίστοιχο έργο κάτι που θα φανεί στο εργόμετρο και όχι στον παλμογράφο.
• Στην πλειοψηφία τους τα ποδηλατικά εργόμετρα εκτός από τη συνολική παραγόμενη ισχύ, δείχνουν την ισχύ που παράγει κάθε πόδι χωριστά. Το όφελος από αυτές τις ενδείξεις είναι να βελτιστοποιηθεί ο τρόπος που κάνουμε ποδήλατο εφαρμόζοντας ίση παραγωγή ισχύος και στα δύο πόδια μειώνοντας τις ανισόρροπες δυνάμεις. Άρα η προπόνηση μας αποκτά μια ομαλή δυναμική που οδηγεί στην βελτίωση της απόδοσης.

Άρα ο εργαστηριακός προσδιορισμός για τη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου και το αερόβιο κατώφλι σε συνδυασμό με τη χρήση ενός εργομέτρου μπορούν να βελτιώσουν την προπονητική και αγωνιστική απόδοση του ποδηλάτη.