Ο ρόλος της διατροφής στην πρόληψη τραυματισμών και στην υποβοήθηση της ανάρρωσης είναι σημαντικότατος. Παρέχοντας…
Η ρουτίνα του πρωταθλητή.
Το φετινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ορεινής ποδηλασίας πραγματοποιήθηκε τέλη Ιουλίου, στο πάρκο Σωτήρας (ΦΟΕ) στην Έδεσσα. Ένα τριήμερο αγώνων για τις μεγάλες κατηγορίες (Elite-U23-Juniors), με αγώνες σκυταλοδρομίας, short track (αγώνας 20-25 λεπτών) και XCO (κλασικός αγώνας mtb σε προδιαγραφές Ολυμπιάδας, διάρκεια περίπου 90 λεπτά). Η ζέστη ήταν έντονη λόγω εποχής και χρειαζόταν καλή οργάνωση στο κομμάτι της υδροδοσίας ακόμα και για τον πρωταθλητή.
Δεν έχω έντονη αγωνιστική δράση το τελευταίο διάστημα με αποτέλεσμα να μου κάνει εντύπωση η ιδιαίτερα μειωμένη έως και ανύπαρκτη ύπαρξη θεατών. Είναι προφανές πως το άθλημα χρειάζεται ένα φρεσκάρισμα σε επικοινωνιακό αλλά και διοικητικό επίπεδο, ώστε νέες ιδέες να το φέρουν πιο κοντά στο κοινό. Αλλά αυτό είναι θέμα για μια άλλη κουβέντα.
Η τοποθεσία και η διαδρομή.
Το πάρκο Σωτήρας αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου δρυμού γεμάτου πεύκα και άλλα δέντρα που το κάνουν πραγματικότητα παράδεισο για το άθλημα της ορεινής ποδηλασίας. Ο τοπικός σύλλογος, Ο ΠΑΣ Αερωπός Έδεσσας, έκανε εξαιρετική δουλειά στη χάραξη της διαδρομής. Τόσο, που επί πολλές ημέρες ήταν θέμα συζήτησης η επιλογή σωστών γραμμών, η δυσκολία της διαδρομής που δεν σε αφήνει πουθενά να πάρεις ανάσα και να βρεις ρυθμό, αλλά και το κατά πόσο ο σχεδιαστής το… παράκανε!
Όχι, δεν θέλω να αφήσω εδώ κάποια αιχμή. Η διαδρομή ήταν πράγματι ιδιαίτερα τεχνική, αρκετά θεαματική και ελάχιστα επικίνδυνη. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι εγώ μετά από δύο αγώνες δεν είχα ούτε μια πτώση. Και γενικά το τιμάω το χώμα που αγωνίζομαι από τις εποχές της κατηγορίας παίδων!
Η μεγαλύτερη ανηφόρα του αγώνα ήταν διάρκειας 90 δευτερολέπτων και οι αθλητές τη συναντούσαν μόλις 100 μέτρα μετά την εκκίνηση. Από εκεί και πέρα, ο αγώνας XCO είχε αρκετά απότομα ανηφορικά σημεία των πέντε έως είκοσι μέτρων. Παρόμοιου χαρακτήρα ήταν και όλα τα υπόλοιπα ανηφορικά σημεία, διάσπαρτα σε όλο το μήκος του γύρου.
Για τον πρωταθλητή Περικλή Ηλία.
Αγαπητέ αναγνώστη σε έφερα ως εδώ έχοντας δομήσει ένα πλαίσιο γύρω από τις συνθήκες συνύπαρξής μου με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Ορεινής Ποδηλασίας μεγάλης απόστασης του 2012, πολλάκις Πρωταθλητή Ελλάδος ορεινής ποδηλασίας και ποδηλασίας δρόμου, αλλά και συμμετέχοντα σε δύο Ολυμπιάδες ορεινής ποδηλασίας, Περικλή Ηλία.
Έχω την τύχη να αγωνίζομαι με τα χρώματα του ΠΣ Κρόνος Νίκαιας, ομάδα που για πολλά χρόνια αποτελεί σπίτι του Περικλή στην εγχώρια ποδηλατική σκηνή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συναναστρέφομαι τον Περικλή, αλλά έτυχε να μοιραστούμε το ίδιο δωμάτιο στην πόλη της Έδεσσας και έχω μερικά μαθήματα από τη συνύπαρξη μου με έναν από τους πιο συνεχείς και καταξιωμένους αθλητές της χώρας.
Ο Περικλής αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο εδώ και σχεδόν 3 δεκαετίες. Πλησιάζει τα 40 και ακόμα αγωνίζεται σε διεθνές επίπεδο, καθορίζει την πορεία ενός πανελλήνιου Πρωταθλήματος – καμιά φορά το κερδίζει με διαφορά – προσέχει τη διατροφή, την ξεκούραση και την προπόνηση του σαν να έχει ακόμα κάτι να αποδείξει. Δεν έχει όμως. Αν συναναστραφείς λίγο αυτόν τον μεγάλο αθλητή καταλαβαίνεις πως ότι κάνει το κάνει με μεγάλη συνέπεια και απόλαυση.
Θα ψάξει με μανία ένα καλό καφέ, θα ορίσει εκ των προτέρων την ώρα και την διαδρομή στην οποία θα προπονηθεί, θα κρατήσει με νύχια και δόντια τη ρουτίνα ύπνου του ενάντια στις σειρήνες της νυχτερινής ζωής.
Άφιξη του πρωταθλητή στην Έδεσσα.
Ημέρα Παρασκευή. Δύο μέρες πριν τον αγώνα XCO, τον αγώνα Ολυμπιακής απόστασης που ενδιαφέρει τον Περικλή αλλά και κάθε Έλληνα αθλητή της ορεινής ποδηλασίας. Η ζέστη έντονη και εδώ όπως και σε όλη την Ελλάδα που φλέγεται. Ο Περικλής έχει ήδη διαλέξει μεθοδικά την ώρα που θα πάει να δει τη διαδρομή, καθώς και την ένταση στην οποία θα κινηθεί. Δεν παρασύρεται ούτε στιγμή. Τον βλέπω να γυρίζει αργά και να μελετάει τα σημεία. Αργότερα την ίδια ημέρα, η ομάδα του Κρόνου παίρνει το χρυσό στο αγώνισμα της σκυταλοδρομίας!
Οι χρόνοι των ανδρών ξεπερνούν κάθε πρότερη εικασία κατά ένα με δύο λεπτά. Ακούω τον Περικλή να παίρνει μέρος στις συζητήσεις χωρίς ίχνος υπεροψίας. Μιλά όπως όλοι για τεχνική διαδρομή, δυσκολία εύρεσης ρυθμού και άλλα πολλά. Δεν έχει τίποτα στο μυαλό του προκαθορισμένο ή δεν το αφήνει να φανεί. Έχει καιρό να αγωνιστεί στο ιδιαίτερα τεχνικό XCO (Cross Country Olympic), αλλά έχει πρόσφατη και έντονη επαφή με το χώμα λόγω του πολυήμερου Hero Südtirol Dolomites όπου ένα σκασμένο ελαστικό τον ανάγκασε να αρκεστεί στην 5η θέση της γενικής.
Το Σάββατο διεξάγονται οι αγώνες XCC αλλά και ο αγώνας XCO για τις κατηγορίες Junior και U23. Σε XCC και XCO U23 ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης της Kosmoride και του ΑΣ Πρωτέας δείχνει να κάνει περίπατο με δύο χρυσά. Πρόκειται για ανερχόμενο αστέρι με εξαιρετικά νούμερα που του λείπει -όπως λένε- η τεχνική για να αγγίξει το απόλυτο. Δεν φαίνεται να έχει αντίπαλο… Μέχρι το πρωί του αγώνα XCO της κατηγορίας ανδρών.
Ο Περικλής μια ταχύτητα πάνω.
Ο αγώνας XCO ανδρών έλαβε χώρα το πρωί της Κυριακής. Μέχρι τότε, πολλοί αθλητές της κατηγορίας Κ23 (U23), μεταξύ αυτών και ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης, είχαν ήδη αγωνιστεί σε Cross-country Relay, Cross-country Short Track και Cross-country Olympic για την κατηγορία τους. Μιλάμε για τρεις κούρσες σε δύο μέρες.
Από την άλλη, ο Περικλής Ηλίας είχε συγκεντρώσει όλα του τα πυρομαχικά σε μια κούρσα. Αυτή, της οποίας τη φανέλα ήθελε να φοράει μέχρι το 2025 στις πλάτες σε διεθνείς διοργανώσεις.
Η εκκίνηση δόθηκε και οι νεότεροι πιο εκρηκτικοί αναβάτες έφυγαν σαν σε σπριντ 200 μέτρων. Ο Περικλής κράτησε επαφή σε αυτά τα πρώτα έντονα λεπτά, όμως στη συνέχεια πήρε κεφάλι και δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης, ανεβάζοντας συνεχώς τη διαφορά.
Πέρασε κάθε γύρο τουλάχιστον 27 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από κάθε αντίπαλο, δηλώνοντας στο τέλος πως αντιμετώπισε την κούρσα ελεγχόμενα, χωρίς να ρισκάρει στιγμή την ακεραιότητα του στα έντονα τεχνικά σημεία της διαδρομής.
Σαν να λέμε, δεν πίεσε ποτέ ώστε να βγει εκτός ορίων και είχε περιθώριο να βελτιώσει ακόμα περισσότερο το γυρολόγιο του, εάν αυτό ήταν αναγκαίο. Σε αυτό συνηγορεί το γεγονός ότι στον πέμπτο από τους έξι γύρους, πέρασε μόλις δύο δευτερόλεπτα (13’33”) πιο αργά από ότι στον πολύ απαιτητικό από θέμα διεκδίκησης θέσης, πρώτο γύρο (13’31”).
Να επισημάνω βέβαια σε αυτό το σημείο ότι ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης έκανε τον πιο γρήγορο γύρο της διοργάνωσης (13’30”) μια μέρα νωρίτερα στον αγώνα τον Νέων Ανδρών (Κ23), χρόνο που δεν κατάφερε να πλησιάσει την επόμενη μέρα, πιθανώς λόγω κούρασης.
Εν κατακλείδι.
Η εξέλιξη ενός πρωταθλητή δεν σταματάει στα πρώτα δυο – τρία χρόνια επιτυχίας του. Η επιτυχία του, εξαρτάται όχι μόνο από τα εγγενή χαρακτηριστικά του αλλά και από τα επίκτητα. Από την διάθεση που έχει να επενδύσει χρόνο στο άθλημά του εντός και εκτός ωρών προπόνησης. Η ικανότητά του να διαχειριστεί το στρες πριν από έναν αγώνα, όχι μόνο λίγες ώρες πριν την εκκίνηση, αλλά εν γένει τις τελευταίες ημέρες πριν τον αγώνα. Η μεθοδικότητά του κατά το πακετάρισμα των αποσκευών, κατά τον προγραμματισμό των ωρών προπόνησης, διατροφής και ύπνου. Όλα αυτά συνάδουν σε ένα καλό αποτέλεσμα που στα μάτια του απλού αθλητή και του θεατή μοιάζει εξωπραγματικό.
Αυτή είναι η ρουτίνα!
Πέτρος Γκαζώνης – Triathlon & Cycling coach myathlete.