Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης είναι μια κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της…
Και τα χρόνια περνάνε. Ή μήπως όχι;
Τελικά τι συμβαίνει με την άσκηση; Είναι το φάρμακο της μακροζωίας; Ή μήπως είναι απλά ένα placebo; Και πόση σημασία έχει εφόσον αποδίδει (ακόμα κι αν δεν συνταγογραφείται – όπως, ίσως, θα έπρεπε);
Το θέμα δεν είναι απλό. Και σίγουρα υπάρχουν αρμοδιότεροι (επιστήμονες) να το απαντήσουν, αν δεν το ΄έχουν απαντήσει ήδη. Γιατί, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και με τους άλλους, πόσες φορές δεν ακούσαμε (άπαντες, ανεξαρτήτως ηλικίας) από κάποιον γιατρό την προτροπή προς την άσκηση;
Τι είναι τελικά η άσκηση;
Πολλές λέξεις τριβελίζουν το μυαλό μου στο άκουσμα αυτής της λέξης: ευεξία, υγεία, ψυχολογική ανάταση, ψυχοθεραπεία, απόδραση, αλλά και: δυσκολία, υποχρέωση, ταλαιπωρία, κούραση, πίεση κ.ο.κ. Όσο κι αν προσπαθώ να επιχειρηματολογήσω υπέρ της πρώτης συστάδας λέξεων, γνωρίζω ότι υπάρχει και η δεύτερη. Αλλά τι είναι μαύρο – άσπρο στη ζωή για να είναι και η άσκηση. Η άσκηση, για μένα, είναι όλα τα παραπάνω, αλλά και κάτι που τα ξεπερνά και συνοψίζεται στην ακόλουθη φράση: “ουδέποτε μετά από μια προπόνηση ήμουν χειρότερα από ό,τι πριν”.
Δεν ξέρω ποιος φαντάζεστε ότι έχει πει αυτή τη φράση, αλλά σας διαβεβαιώ ότι είναι κάποιος ασήμαντος και ταυτόχρονα σπουδαίος. Την ακούω από φίλους, συναθλητές, συνοδοιπόρους, την επαναλαμβάνω διαρκώς ο ίδιος στον εαυτό μου κάθε που “κωλώνω” ή “βαριέμαι” να πάω για προπόνηση και ταυτόχρονα κινητοποιούμαι και κινητοποιώ.
Η άσκηση με συνταγή γιατρού.
Δεν είναι μυστικό, πια, στην εποχή μας. Η άσκηση βοηθά στην καλύτερη υγεία του οργανισμού μας και στην καλύτερη γενική φυσική μας κατάσταση. Έτσι, επιτυγχάνεται και το περιβόητο: “δεν σου φαίνεται η ηλικία σου”. Κι αν η γενική καλή σας υγεία δεν αποτελεί αρκετό κίνητρο για να ενσωματώσετε την τακτική άσκηση στο “μενού της ημέρας” σας, τότε ενδεχομένως η μακροζωία που υπόσχεται να σας πείσει.
Προσωπικά, δε με απασχολεί το κίνητρο κανενός που ασκείται συστηματικά. Μου αρκεί που είναι εκεί έξω και προσφέρει στον εαυτό του ένα υπερπολ΄ύτιμο δώρο. Κι ας γίνεται ανταγωνιστικός, κι ας γίνεται ενίοτε και ματαιόδοξος. Το αποτέλεσμα παραμένει ουσιώδες για τον ίδιο.
Σε μεγάλα κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης του εξωτερικού, οι γιατροί κυριολεκτικά συνταγογραφούν στους ψυχικά ασθενείς την άσκηση μακράς διαρκείας. Δεν είμαι αρμόδιος να το εξηγήσω, είναι επί της ουσίας χημική η επεξήγηση – αναζητήστε περισσότερες λεπτομέρειες στο διαδίκτυο.
Συμπερασματικά.
Γράφω ως κάποιος που ασκείται συστηματικά εδώ και είκοσι (και πλέον) χρόνια. Δεν έχω καμία γνώση πέραν της εμπειρικής και της διαισθητικής. Αλλά μερικές φορές, αυτή, είναι αρκετή. Μια δοκιμή θα σας πείσει.
Γιώργος Μυζάλης – υπεύθυνος επικοινωνίας myathlete.