Η Ελλάδα ως προορισμός για ποδηλατικό τουρισμό

Ενώ άλλες ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου απολαμβάνουν εδώ και δεκαετίες τον ποδηλατικό τουρισμό των κατοίκων των βόρειο- και κέντρο ευρωπαϊκών χωρών, η Ελλάδα έχει μείνει μέχρι σήμερα εκτός των διάσημων ποδηλατικών προορισμών. Μαγιόρκα, Κανάρια νησιά και Τζιρόνα στην Ισπανία, Νίκαια στη Γαλλία και άλλες πόλεις αυτών των μεσογειακών χωρών, κρατάνε τα σκήπτρα του ποδηλατικού τουρισμού. Κάθε χειμώνα, η ποδηλασία της βόρειας Ευρώπης ταξιδεύει στον νότο για πιο θερμές, ποδηλατικές διακοπές.

Η Ελλάδα στο παρελθόν είχε τις ευκαιρίες της να διαφημιστεί στη διεθνή ποδηλατική σκηνή, τόσο με τον Γύρο Ιταλίας του 1996 που ξεκίνησε στην Αθήνα και κινήθηκε μέχρι το τρίτο ετάπ σε ελληνικό έδαφος, όσο και με τον Γύρο Ρόδου, που για σχεδόν μια δεκαετία την περίοδο του ’90 έως τις αρχές του 2000, φιλοξενούσε το διεθνές πελοτόν, με τις δυο διάσημες για εμάς τους Έλληνες, νίκες του Fabian Cancellara με τα χρώμα της Mapei (2001-2002).

Ο Γύρος Ρόδου έχει επανέλθει σε ετήσια βάση στο διεθνές καλεντάρι προσελκύοντας  διεθνείς ομάδες αλλά και το διεθνές ενδιαφέρον, ενώ από ένα άλλο πόστο, ο Βασίλης Αναστόπουλος, ο πλέον διακεκριμένος Έλληνας προπονητής, από το 2014 φέρνει συχνά στην Ελλάδα την αφρόκρεμα της διεθνούς ποδηλατικής σκηνής για προετοιμασία.

Υπάρχει κινητικότητα, για παράδειγμα πέρυσι βρέθηκε στη Ρόδο για προετοιμασία η Team Novo Nordisk, η διάσημη Pro Continental ομάδα που απαρτίζεται αποκλειστικά από αθλητές που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1. Όμως ο πάγος δεν έχει σπάσει ακόμα. Δεν έχουμε τον συνεχή ποδηλατικό τουρισμό των άλλων Μεσογειακών χωρών.

Θα δούμε κάποια αλλαγή μέσα στα επόμενα χρόνια;

Φαίνεται πως το ποδηλατικό κοινό τα τελευταία χρόνια έχει κορεστεί από την πεπατημένη οδό. Ψάχνει νέες διαδρομές, νέους ποδηλατικούς παραδείσους. Οδηγείται από την φιλοδοξία να ποδηλατήσει εκεί που δεν έχει ποδηλατήσει κανένας άλλος.

Αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει ακριβώς αυτό. Μια πρόταση του ποδηλατικού ιστότοπουVelonews, σχετικά με μια πρόσφατη περιπέτεια των αθλητών Larry Warmbase (Ag2r-Citroen) και Conor Dunne δίνει ακριβώς τον τόνο: “They wanted a bit of adventure, and originally they were considering some gravel roads in the mountains of northern Greece or perhaps something far-flung like Sri Lanka.”. Τελικά Larry και Conor πήγαν στις Κανάριες Νήσους για gravel καθώς δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν εν μέσω πανδημίας στην Ελλάδα. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ποια είναι η εικόνα των βορειοευρωπαίων για την ποδηλασία στη χώρα μας. Οι χωματόδρομοι, η περιπέτεια και το άγνωστο.

Η Ελλάδα για ποδηλατικό τουρισμό.

Δεν αποκλείεται, η χώρα μας τα επόμενα χρόνια να γίνει η “προσιτή πολυτέλεια” για αυτούς που θέλουν μια αυθεντική-προτότυπη ποδηλατική εμπειρία, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα, οικονομική ή χρονική, να ταξιδέψουν έως τα βάθη της Ασίας ή φοβούνται να ρισκάρουν στις σαβάνες της Αφρικής.

Ακόμα και έτσι, ο ελληνικός τουρισμός πρέπει να είναι έτοιμος να τους δεχτεί, να τους διευκολύνει με τις ιδιαιτερότητες του ποδηλατικού τουρισμού και να τους δώσει τη δυνατότητα να ανακαλύψουν την Ελλάδα.

Θα ήθελα να γράψω και για τη βελτίωση που χρήζουν πολλοί ελληνικοί δρόμοι, όμως πιο εύκολο είναι να πω πως ζούμε στην εποχή του “Gravel Riding” και με την ποιότητα του οδικού μας δικτύου, σίγουρα οι ποδηλατο-τουρίστες θα νιώσουν πως έπιασαν τόπο τα 5+ χιλιάδες ευρώ που έδωσαν για την απόκτηση του νέου τους Gravel Bike!

Πέτρος Γκαζώνης – cyclist, cycling coach myathlete. 

Φωτογραφία: Νάσος Τριανταφύλλου/The Riding Project