Κατάβαση στις δυο ρόδες.

Η σωστή εκτέλεση μιας κατάβασης είναι καίριας σημασίας για τον αναβάτη, κυρίως για λόγους ασφαλείας, λόγους συσχετισμού μέγιστης ταχύτητας και καλού ελέγχου του ποδηλάτου, αλλά και σωστής διαχείρισης της ενέργειας. Η θέση του σώματος, η ορθή χρήση του συστήματος πέδησης και επιλογή σωστής «γραμμής» είναι μερικά σημεία κλειδί της σωστής τεχνικής σε μια κατάβαση. Συνοπτικά:

ΚΑΤΑΒΑΣΗ ΜΕ ΒΛΕΜΜΑ ΕΜΠΡΟΣ.

Ακόμη κι αν υπάρχουν στενά περάσματα, κλειστές γωνίες, κακό οδόστρωμα ή οτιδήποτε άλλο που μπορεί να αποσπάσει την προσοχή, να μην κλειδώνει το βλέμμα στο έδαφος. Όλα αυτά πρέπει να βρίσκονται στο φάσμα της περιφερειακής όρασης και να είναι στραμμένο το βλέμμα προς την κατεύθυνση/ σημείο προορισμού στην κατάβαση.

ΣΤΑΣΗ ΣΩΜΑΤΟΣ.

Διατήρηση χαλαρής στάσης, ώστε οι αρθρώσεις σε γόνατα και αγκώνες να απορροφούν αποτελεσματικά τους κραδασμούς.Σε συνθήκες έντασης και σφιχτά χέρια οι σπασμωδικές κινήσεις μεταφέρονται στο τιμόνι και η οδήγηση γίνεται απρόβλεπτη.

ΧΑΜΗΛΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΑΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΒΑΣΗ.

Με την διατήρηση χαμηλού κέντρου βάρους, επιτυγχάνεται μεγαλύτερη σταθερότητα και η στάση γίνεται πιο αεροδυναμική. Παρατηρείται επιτάχυνση όταν, ο αναβάτης ρίχνει το βάρος του σώματος χαμηλά, και αντιθέτως, για μικρή επιβράδυνση, χωρίς τη χρήση φρένου, όταν ο αναβάτης σηκώνει το σώμα του ψηλά.

Η λαβή από τα drops, εξασφαλίζει καλό μοχλό και ισχυρότερο φρενάρισμα. Επίσης, είναι πιο σταθερή η θέση του αναβάτη στην κατάβαση.

ΚΛΙΣΗ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ.

Λάθος γωνία στο τιμόνι και υπερβολική κάμψη του καρπού μπορεί να προκαλέσει το σύνδρομο του κυβικού σωλήνα οδηγώντας σε μούδιασμα των δαχτύλων και έντονο πόνο στην περιοχή. Η χρήση γαντιών, η αλλαγή στη θέση του τιμονιού και η ισορροπία του βάρους στα χέρια μπορούν να δράσουν προληπτικά. 

Για να αποφευχθούν οι τραυματισμοί, απαιτείται σωστή στάση σώματος, κατάλληλος εξοπλισμός, καλή φυσική κατάσταση και ομαλή αναπροσαρμογή της διάρκειας και της έντασης της άσκησης. Τέλος, οι καθημερινές ασκήσεις κινητικότητας- διατάσεις – και οι χειρομαλάξεις για τη λύση των μικρών βραχύνσεων των εργαζόμενων μυών, είναι απαραίτητες για την αποφυγή μυϊκών τραυματισμών.

ΚΛΙΣΗ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ.

Λάθος γωνία στο τιμόνι και υπερβολική κάμψη του καρπού μπορεί να προκαλέσει το σύνδρομο του κυβικού σωλήνα οδηγώντας σε μούδιασμα των δαχτύλων και έντονο πόνο στην περιοχή. Η χρήση γαντιών, η αλλαγή στη θέση του τιμονιού και η ισορροπία του βάρους στα χέρια μπορούν να δράσουν προληπτικά.

Για να αποφευχθούν οι τραυματισμοί, απαιτείται σωστή στάση σώματος, κατάλληλος εξοπλισμός, καλή φυσική κατάσταση και ομαλή αναπροσαρμογή της διάρκειας και της έντασης της άσκησης. Τέλος, οι καθημερινές ασκήσεις κινητικότητας- διατάσεις – και οι χειρομαλάξεις για τη λύση των μικρών βραχύνσεων των εργαζόμενων μυών, είναι απαραίτητες για την αποφυγή μυϊκών τραυματισμών.

ΚΑΤΑΒΑΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΑΒΑΤΕΣ.

Όταν υπάρχουν πολλοί αναβάτες, συστήνεται να διατηρούν απόσταση μεταξύ τους, η οποία αυξάνεται αναλογικά με την αύξηση της ταχύτητας. Αν είναι βρεγμένος ο δρόμος, η απόσταση πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερη.

ΠΕΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΗ ΚΙΝΗΣΗΣ.

Τα πετάλια βρίσκονται σε παράλληλη θέση. Ασυνείδητα μπαίνει,  πάντα το επιδέξιο πόδι μπροστά. Στις στροφές , σηκώνεται το εσωτερικό πετάλι και το βάρος του σώματός πιέζει το εξωτερικό τεντωμένο πόδι.

Η «γραμμή» κίνησης πρέπει να ακολουθείται με ψυχραιμία και σύνεση. Όταν υπάρχει πιο έμπειρος αναβάτης μπροστά, ο καλύτερος τρόπος βελτίωσης της τεχνικής κατάβασης είναι η μίμηση των γραμμών του και οι γωνίες που χαράζει.

 Οι χειμερινές προπονήσεις και ειδικότερα με τα βουνά και τις συνθήκες στην Ελλάδα αποτελούν άψογο πεδίο για συνεχή εξάσκηση.

Αγγελική Σκούμπα – εργοφυσιολόγος, senior cycling coach myathlete