Ιστορική εξέλιξη της κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας (Μαραθώνιας Κολύμβησης)

Αναζητώντας στοιχεία της ιστορικής εξελίξεως της κολύμβησης ανοικτής θάλασσας ως οργανωμένης φυσικής δραστηριότητας και ως αθλήματος, κατά τον 18ο αιώνα, την προσοχή του ερευνητή έλκει η Αγγλία. Η κουλτούρα του Άγγλου του 18ου αιώνα περιέχει τη συνήθεια των στοιχημάτων και της σωματικής άσκησης.

Υπό την επίδραση του πνευματικού κινήματος του Διαφωτισμού, η επιστήμη ασχολείται με τη σωματική άσκηση, προτρέπει τους ανθρώπους να γυμνάζονται και να λούζονται και διδάσκει τεχνικές κολύμβησης. Τα παλαιότερα βιβλία για την κολύμβηση είναι του γερμανού Βίνμαν (1538) , του άγγλου Ντίγκμπυ (1587) και του γάλλου Τεβνό (1697).

Η κολύμβηση ανοικτής θάλασσας προσέλκυσε ως φυσική δραστηριότητα επιφανείς άνδρες της εποχής και μεταξύ αυτών τον ίδιο τον Βενιαμίν Φρανκλίνο. Ο Βενιαμίν Φρανκλίνος, το 1726, όταν ζούσε στο Λονδίνο, σε ηλικία είκοσι ετών, κολύμπησε τριάμισυ (3 1/2) μίλια στον Τάμεση σε μια έκθεση επιδείξεως εξαιρετικών πράξεων ή “καλλιτεχνικής” κολύμβησης.

Το 1805 καταγράφηκε ο πρώτος παράπλους μεγάλης αποστάσεως στην Αγγλία. Ένας ανώνυμος στρατιώτης τέλεσε έναν κολυμβητικό παράπλου μήκους οκτώ (8) μιλίων από την πόλη Ντιλ (Deal) ως την πόλη Ράμσγκέιτ (Ramsgate).

Στις 3 Μαΐου 1810 ο γνωστός φιλέλληνας και μεγάλος ρομαντικός ποιητής Λόρδος Βύρων διέπλευσε τον Ελλήσποντο, μιμούμενος τον μυθικό Λέανδρο. Κολύμπησε περίπου 3 μίλια (4 χλμ) σε 1 ώρα και 10 λεπτά.

Το 1836 ιδρύεται στην Αγγλία η “Εθνική Κολυμβητική Ένωση” (National Swimming Society) που είχε ως σκοπό τη διδασκαλία της κολυμβητικής τεχνικής και διοργάνωνε τακτικά κολυμβητικούς διαγωνισμούς.

Σε μια Αγγλία που ήδη είχε λατρέψει την κολύμβηση ανοικτής θάλασσας, ο κολυμβητικός διάπλους της Μάγχης ήταν ένας στόχος που προκαλούσε μεγάλο ενδιαφέρον για το κοινό. Tην 23η Αυγούστου 1875 και ώρα 1.00 μ.μ., ο Γουέμπ επιχείρησε εκ νέου να διαπλεύσει κολυμπώντας τη Μάγχη συνοδευόμενος  από ένα ρυμουλκό και κωπηλατικές λέμβους. Ύστερα από επική μάχη με τα κύματα και τα ρεύματα, που διάρκεσε 21 ώρες και 45 λεπτά, σε μέση θερμοκρασία νερού 15,5 βαθμών Κελσίου (60 βαθμών Φαρενάιτ) και αφού δέχθηκε τσιμπήματα από μέδουσες , ο Γουέμπ κατάκοπος βγήκε στην ακτή του Καλαί στη Γαλλία, επευφημούμενος από τους συνοδούς, τους παρατηρητές και τους θεατές.

Στα χρόνια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Προχωρώντας στα χρόνια των Ολυμπιακών Αγώνων, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, το 1896, τα αγωνίσματα κολύμβησης διεξήχθησαν στην ανοιχτή θάλασσα, δεδομένου ότι οι διοργανωτές θεώρησαν ως περιττή δαπάνη την κατασκευή κολυμβητηρίου. H διοργάνωση ήταν οπωσδήποτε ελλιπής, αλλά οι οργανωτικές ελλείψεις υπερκεράσθηκαν από την ενθουσιώδη συμμετοχή του κοινού. Διεξήχθησαν, το Σάββατο 30 Μαρτίου 1896, τρία αγωνίσματα ελεύθερης κολύμβησης ανδρών : 100 μέτρα, 500 μέτρα και 1.200 μ. Ο τόπος διεξαγωγής των αγωνισμάτων ήταν ο όρμος της Ζέας.

Για πολλά χρόνια η κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης δεν ήταν ολυμπιακό άθλημα αλλά το 2008 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εντάσσει στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων το άθλημα της μαραθώνιας κολύμβησης. Για την Ελλάδα, η κορυφαία στιγμή ήταν όταν ο Σπύρος Γιαννιώτης κατέκτησε τη 2^η θέση στην Ολυμπιάδα του Ρίο το 2016 στα 10κμ.

Σήμερα, οι αγώνες ανοικτής θάλασσας έχουν εξελιχθεί σε μια δημοφιλή αθλητική δραστηριότητα για όλες τις ηλικίες και περιλαμβάνουν αγώνες σε διάφορες αποστάσεις, τους οποίους διοργανώνουν  σύλλογοι και σωματεία. Στην Ελλάδα διοργανώνονται αρκετοί αγώνες, ο πρώτος αγώνας  μαραθώνιας κολύμβησης που έγινε στην Ελλάδα είναι ο διάπλους του Τορωναίου Κόλπου, ο οποίος διοργανώνεται από τη δεκαετία του 1970.

Ευρώπη Κακογιαννάκη – Head Swimming Coach myathlete

Βιβλιογραφία 

«ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ (ΜΑΡΑΘΩΝΙΑΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ) ΑΠΟ ΤΟΝ 18ο ΑΙΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ» Νικόλαος Κ. Παπαδόπουλος