Απολογισμός Ironman 70.3 Vouliagmeni

Για δεύτερη χρονιά ζήσαμε μια τεράστια γιορτή του αθλητισμού στην Αττική.

Μάλιστα η φετινή εκδοχή στα μάτια μου ήταν ακόμα πιο επιτυχημένη από το περσινό ντεμπούτο στην Αττική Ριβιέρα. Είδαμε όλη την παραλιακή να κλείνει και να μετατρέπεται σε μια ασφαλή αθλητική αρένα. Επίσης, με μεγάλη μου χαρά δεν είδα κόσμο να παραπονιέται για την ταλαιπωρία, το μποτιλιάρισμα στους γύρω δρόμους, τη διαφορετικότητα της Κυριακής του. Ίσως απλά να έτυχε. Ίσως όμως και να μαθαίνουμε σιγά σιγά εμείς οι Έλληνες να δεχόμαστε και να σεβόμαστε τον αθλητισμό. Για εμένα, το Ironman είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η Ελλάδα σε αθλητικό event μετά την Κλασική, με πολύ ανώτερη θέα σε σχέση με την κλασική.

Το myathlete βρέθηκε στην εκκίνηση του φετινού Ironman 70.3 στη Βουλιαγμένη με 21 συμμετοχές. Έξη σκυτάλες και 15 ατομικά. Στο τέλος της ημέρας είχαμε 20 ολοκληρωμένες προσπάθειες και μια σοφή εγκατάλειψη. Είναι βασικής σημασίας για εμάς, να κρατάμε τους αθλητές μας προσγειωμένους στην πραγματικότητα και η πραγματικότητα έχει πολύ έντονους ρυθμούς Δευτέρα με Παρασκευή. Η καθημερινότητα δεν συγχωρεί επιπολαιότητες.

Είχαμε και μια μοναδική περίπτωση που μετά την ολοκλήρωση του αγώνα σε περίπου έξη ώρες, συνέχισε με νίκη σε τελικό εταιρικού πρωταθλήματος μπάσκετ. Είναι από τις περιπτώσεις που αφού εξηγήσεις πως το ρίσκο τραυματισμού είναι πολύ μεγάλο, παίρνεις ανάσα, περιμένεις και στο τέλος της μέρας σφίγγεις το χέρι ανακουφισμένος.

Οι καιρικές συνθήκες

Δυστυχώς, ο νοτιάς δυσκόλεψε το έργο των αθλητών, με θολή θάλασσα, ελαφρύ κύμα, πολλή υγρασία και ζέστη που για ακόμα μια χρονιά έγινε ιδιαίτερα αισθητή στο δρομικό σκέλος. Αρκετές ήταν οι εγκαταλείψεις όταν ήρθε η ώρα του ημί. Κράμπες, στομάχια, σπλήνες. Τα γνωστά αλλά στον υπερθετικό βαθμό. Ήθελε καλή ενυδάτωση χωρίς υπερβολές, πράγματα δοκιμασμένα προπονητικά και ψυχραιμία.

Το θέαμα

Έχει γίνει αγαπημένη μου συνήθεια, να κάθομαι μπροστά στο Βενέτη και το Γεωργιάδη και να βλέπω την τελευταία πράξη του δράματος. Θα ήθελα βέβαια αντί να βρίσκομαι εκεί, να βρεθώ στην αντίπερα αναστροφή του τρεξίματος, εκεί που ακούγονται λίγα μπράβο και ελάχιστα χειροκροτήματα. Εκεί που ακούς κάθε σου βήμα και μένεις μόνος με τη σκέψη σου. Θα ήθελα να χάσω λίγο από το γλέντι της λαοθάλασσας και να βρεθώ στην άλλη μεριά, να εμψυχώσω εκεί που η αθλήτρια/αθλητής το έχει περισσότερο ανάγκη.

Κλείνοντας, να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους, αθλητές, διοργανωτές, εθελοντές, προσωπικό. Έγινε εξαιρετική δουλειά.

Πάμε για τα επόμενα!

Πέτρος Γκαζώνης – cycling & triathlon coach myathlete.